Van heftruckcertificaat naar aanstaand hoofdredacteur

Thijs werkt sinds 2011 bij ACSI. Hij vertelt meer over zijn werkzaamheden bij de redactie, zijn eigen ideale vakantie én hoe zijn heftruckcertificaat hem in zijn begindagen bij ACSI goed van pas kwam.

Van papieren klapper tot digitale data

“Het is inmiddels 14 jaar geleden dat ik ben begonnen op de redactie van ACSI. Mijn eerste “echte” baan! Alles was toen nog op papier. Inspecteurs gingen met grote klappers op pad, verzamelden informatie van de campings die ze bezochten en namen die grote klappers ook weer mee terug. Die overhandigden ze dan aan ons, en wij verwerkten die informatie en wijzigingen dan tot data voor in de campinggidsen en de apps.

We doen als redactie in principe nog steeds datzelfde werk, maar nu iets efficiënter. Inspecteurs krijgen een laptop mee, waarop ze alles invoeren. Wanneer zij nu wijzigingen doorvoeren, krijgen we deze gelijk door op kantoor. Wij controleren dan al het materiaal en zorgen er nog steeds voor dat alles goed verwerkt wordt en in de gidsen en apps kan. We hoeven dus niet meer te wachten op die klappers.”

Drukke periodes

“Ik ben vooral bezig voor CampingCard ACSI, onze kortingskaart voor het laagseizoen,” vertelt Thijs. “Ik check alle contracten die de inspecteurs afgesloten hebben. Klopt alles, zijn de juiste tarieven afgesloten, dat soort dingen. Ik ben lange tijd verantwoordelijk geweest voor de CampingCard ACSI en Camperplaatsengids. Dit jaar ben ik verantwoordelijk voor de CampingCard ACSI-gids.

We hebben één extra drukke periode per jaar: september tot en met december. Dan focust onze hele afdeling zich volledig op het maken van de campinggidsen. En in januari begint de voorbereiding voor het volgende gidsjaar alweer. Elk jaar starten we in die maand een groot project voor CampingCard ACSI: de tariefbepaling. Dan bekijken we iedere camping apart en bepalen we het laagste laagseizoentarief. Dat doen we met meerdere collega’s en daar zijn we toch gemiddeld de helft van de week mee bezig. En dat drie maanden lang.”

Blijven groeien

“Ik heb toerisme gestudeerd, maar daarna wist ik niet goed wat ik wilde. Toen heb ik een aantal jaar in een distributiecentrum van een supermarkt gewerkt. In 2011 begon ik bij ACSI: ik en vier anderen werden aangenomen om bij te springen in de drukste periode van het jaar. Na die drukke periode wilde ik graag blijven, maar vanwege de rustige periode die eraan zat te komen, was er niet zoveel werk meer op de redactie. Omdat ik mijn heftruckcertificaat had vanuit mijn vorige werk, kon ik bijspringen in het magazijn. Ik kon daar de folderdistributie en beurspromotie voorbereiden voor de beurzen in Nederland, Duitsland en België. Ik mocht zelf ook naar die beurzen, dat was een hele mooie ervaring.

Volgend jaar gaat onze huidige hoofdredacteur met pensioen. Ik neem zijn taken dan samen met een andere collega over. Daar komen dan weer hele andere verantwoordelijkheden bij kijken: het verwerken van bezoekaanvragen, het voorbereiden van campinginspectieboekjes, planningen maken, het valideren van campinggegevens, de planning van de drukker bewaken en nog veel meer. Daar heb ik wel zin in, het is leuk om te kunnen blijven groeien in je rol.”

Een voldaan gevoel

“Het leukste aan werk op de redactie is de afwisseling. Maar ik vind het ook fijn om van tevoren te weten hoe een jaar gaat lopen. In principe is het ritme van ieder jaar hetzelfde, maar toch is iedere maand weer anders. En het is altijd leuk om aan het eind van het jaar de gids weer af te krijgen met z’n allen. Dat geeft een goed gevoel.

De deadlines van de gidsen zijn altijd een uitdaging. Alles moet natuurlijk tot in de puntjes kloppen en fouten maken kan niet. Inspecteurs of campings kunnen tijdens hun werk natuurlijk foutjes maken, dat is menselijk. Het is dan onze taak om ze eruit te halen.”

Werkplezier en waterpret

“De sfeer op onze afdeling is heel goed. Maar de verdeling van mannen en vrouwen is bij ons wel wat ongelijk,” lacht Thijs. “Als onze hoofdredacteur straks met pensioen is, ben ik nog de enige man. Er mogen wat mij betreft dus nog best wat mannelijke collega’s bij.

De balans tussen werk en privé is prima. Als ik mijn dochters eerder op moet halen op de kinderopvang, of er zijn andere problemen, dan doet echt niemand daar moeilijk over. Verder werk ik op papier 36 uur per week, het hele jaar, maar in de praktijk ligt het net wat anders. In de drukke maanden werk ik 40 uur en in de rustige periodes werk ik er maar 32. Het is fijn dat dat zo geregeld is.

Als ik zelf op vakantie ga, kies ik ook voor een camping. Dat vind ik met kinderen toch het leukst. We wisselen actieve dagen af met relaxdagen op de camping. En de favoriete activiteit op de camping, dat is en blijft natuurlijk zwemmen!”